You are currently browsing the tag archive for the ‘Γιάννης Υφαντής’ tag.
«Buddhist Monk with A Bowl Zen» του Mariusz Szmerdt
Μια γυναίκα ανάλαβε να συντηρεί έναν μοναχό. Του έφκιασε μια καλύβα στην άκρη του δάσους, τον έτρεφε και τον έντυνε.
Πέρασαν είκοσι χρόνια, οπότε σκέφτηκε: «Να δούμε αν οι κόποι μου έπιασαν τόπο ή πήγαν χαμένοι.» Έστειλε λοιπόν μια όμορφη νεαρή, διψασμένη για έρωτα, που την καθοδήγησε πως να φερθεί. Η νεαρή πήγε στον μοναχό, τον πλησίασε και του ομολόγησε ότι καίγεται από τον πόθο και του ζήτησε να τη δροσίσει με τον έρωτά του. Εκείνος είπε: «είμαι ένας νεκρός». Η κοπέλα έσκυψε και του έπιασε το χέρι κι άρχισε να τον χαϊδεύει. «Είμαι σαν ένα ξερό ξύλο», ξαναείπε ο μοναχός. Η κοπέλα εγκατέλειψε τις προσπάθειες και γύρισε στη γυναίκα. «Έπρεπε να δείξει ενδιαφέρον για την κατάστασή σου», είπε η γυναίκα. «Έπρεπε να δείξει κατανόηση στο βάσανό σου. Το ζεν δεν είναι ηθική, είναι άπειρη κατανόηση. Χαμένοι πήγαν λοιπόν οι κόποι μου είκοσι χρόνων;» Και πήγε κι έβαλε φωτιά στην καλύβα του μοναχού. Κι ούτε που ξαναρώτησε γι’ αυτόν.
Πηγή: Γιάννης Υφαντής (2001:238-239) ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα.
Advertisements
«Πως ‘είδαν’ οι τυφλοί τον ελέφαντα…»
Κάποτε τέσσερις τυφλοί βρέθηκαν κοντά σ’ έναν ελέφαντα. Όμως όντας τυφλοί δεν ήξεραν με τι πράγμα είχαν να κάμουν. Το ψηλάφισαν. Άλλος ψηλάφισε την ουρά, άλλος το πόδι, άλλος την προβοσκίδα, άλλος την κοιλιά. Ύστερα το συζήτησαν. Αυτός που ψηλάφισε την ουρά είπε πως είχαν να κάμουν μ’ ένα φίδι. Εκείνος που έπιασε το πόδι υποστήριζε πως δεν υπήρχε ζώο εκεί, αλλά μόνο μια κολώνα. Εκείνος που έπιασε την προβοσκίδα έλεγε πως αυτό που συνάντησαν ήταν ένας σωλήνας. Εκείνος που έπιασε την κοιλιά έλεγε πως το πράγμα που βρήκαν εκεί δεν ήταν παρά ένα πελώριο ασκί. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως εκεί υπήρχε ένας ελέφαντας.
Πηγή: Γιάννης Υφαντής (2001:229) ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα.
«Μικρά σπίτια» – ζωγραφική σε μετάξι της Lynda Howells
Ένας γείτονας του Νασρεντίν είχε μικρό σπίτι και πολύ μεγάλη οικογένεια. Συχνά παραπονιόταν στο Νασρεντίν για τη δυστυχία του αυτή και ζητούσε από το σοφό μυαλό του Νασρεντίν κάποια λύση. Εν τέλει ο Νασρεντίν αποφάσισε να τον βοηθήσει.
«Έχεις δύο κατσίκες», του είπε, «να τις βάλεις και αυτές μες στο σπίτι».
«Μα είναι δυνατόν; Πού να τις βάλω;», είπε ο γείτονας.
«Ζητάς τη βοήθειά μου», είπε ο Νασρεντίν, «θα μ’ ακούσεις λοιπόν;»
«Θα σ’ ακούσω… αλλά… αυτό δεν είναι λύση…»
«Έχε μου εμπιστοσύνη», είπε ο Νασρεντίν.
Ο γείτονας έκαμε όπως τον συμβούλεψε ο Νασρεντίν. Έβαλε στο μικρό του σπίτι και τις γίδες. Η κατάσταση έγινε πολύ δύσκολη. Όταν συναντήθηκαν ύστερα από δυό μέρες, ο Νασρεντίν ρώτησε το γείτονα πως τα πάει τώρα με το στενό του σπίτι.
«Πολύ δύσκολα», είπε ο γείτονας.
«Να βάλεις μέσα στο σπίτι και την αγελάδα σου τώρα», πρόσταξε ο Νασρεντίν.
Ο γείτονας υπάκουσε, έβαλε και την αγελάδα. Όταν συναντήθηκαν τρεις μέρες μετά ο Νασρεντίν ρώτησε: «Πώς πάνε τα πράγματα γείτονα;»
«Ασφυκτικά», απάντησε ο γείτονας.
«Βάλε ακόμα και το γαϊδούρι», πρόσταξε ο Νασρεντίν.
Έβαλε και το γαϊδούρι μέσα στο στενό του σπίτι ο γείτονας. Τα πράγματα ήταν αφόρητα, όπως λένε, τραγικά. Όταν μετά από δυό μέρες συναντήθηκαν, ο γείτονας είπε στο Νασρεντίν.
«Αμάν σοφέ Νασρεντίν, είναι πια μαρτύριο. Ποιά άλλη ποινή θα μου βάλεις;»
«Να μένετε έτσι εκεί όλοι μαζί για τρεις μέρες ακόμα», είπε ο Νασρεντίν. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Ξέχνα το χρόνο.
Ξέχασε
τις διακρίσεις και
τις προτιμήσεις.
Άσε τον εαυτό σου αδέσμευτο.
Το άπειρο
ας γίνει σπίτι σου – κατοίκησε σ’ αυτό.
Τσουάνγκ Τσου
σσδφ
Πηγή: Γιάννης Υφαντής (2001:168) ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ,
Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα.
«Εγχειρίδιο του Σιναπόσπορου», Δυναστεία των Qing
Αυτό που γνωρίζει ο άνθρωπος δεν συγκρίνεται μ’ εκείνο που δεν γνωρίζει. Τα χρόνια της ζωής του δε μπορούν να συγκριθούν με τα χρόνια πριν τη γέννησή του. Πασχίζοντας με το μικρό να μετρήσει το μεγάλο οδηγείται σε σύγχυση και δεν φτάνει στο σκοπό του. Πώς λοιπόν μπορεί κανείς να πει ότι η άκρη μιας τρίχας είναι το έσχατο της μικρότητας και το σύμπαν το έσχατο της μεγαλοσύνης;
Σ’ όλο τον κόσμο δεν υπάρχει τίποτα μεγάλο ή μικρό. Το σύμπαν, είναι μικρό σαν ένας σπόρος σιναπιού. Η άκρη μιας τρίχας, είναι μεγάλη σαν ένα βουνό.
Πηγή: Γιάννης Υφαντής (2001:202) ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ – Σούφι, Ινδοί, Ταό, Ζεν, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα.
annavou1
bediryes
dracoalbus
ίριδα
anni
theovran
vimavima