You are currently browsing the tag archive for the ‘κινούμενα σχέδια’ tag.
Με ελληνικούς υποτίτλους εδώ.
Και τη στιγμή εκείνη την άχραντη όταν ο άνθρωπος στρέφεται πίσω προς τη ζωή του, ο Σίσυφος, ξαναπηγαίνοντας προς το βράχο του, ατενίζει την ασύνδετη αυτή ακολουθία των πράξεων που γίνεται πεπρωμένο του, πλασμένο απ’ τον ίδιο, ενιαίο κάτω απ’ το βλέμμα της μνήμης του και σύντομα σφραγισμένο απ’ το θάνατό του. Έτσι, βεβαιωμένος για την ολότελα ανθρώπινη αρχή όλων των ανθρώπινων, τυφλός που διψάει να δει και που ξέρει πως η νύχτα είναι ατελεύτητη, πορεύεται πάντα. Ο βράχος κυλάει και ξανακυλάει. Κι εγώ αφήνω το Σίσυφο στα ριζά του βουνού! Το φορτίο του ο καθένας πάντα το ξαναβρίσκει. Όμως ο Σίσυφος διδάσκει την ανώτερη εκείνη πίστη που αρνιέται τους θεούς κι ανασηκώνει τους βράχους. Κρίνει κι αυτός ότι τα πάντα είναι καλά. Το σύμπαν αυτό, στο εξής δίχως αφέντη, δεν του φαίνεται ούτε στείρο, ούτε μάταιο. Κάθε ψήγμα της πέτρας αυτής, κάθε ορυκτό θραύσμα του όρους αυτού του γεμάτου νύχτα, φτιάχνει μόνο του κόσμον ολόκληρο. Και μόνο η πάλη προς τις κορφές αρκεί να γεμίσει την καρδιά του ανθρώπου. Ο Σίσυφος πρέπει να λογίζεται ευτυχής.
Πηγή: Albert Camus, Ο Μύθος του Σισύφου